De rivier de Elbe is ongetwijfeld de beste versiering van Dresden, de belangrijkste attractie. Zijn snelle loop herinnert zich vele gebeurtenissen uit het verleden, en hoeveel daarvan moeten nog komen! De oevers van deze werkelijk prachtige waterweg van het land van Saksen zijn gevuld met majestueuze kastelen, smaragdgroene parken en elegante bruggen. De riviervallei waarin de stad ligt, is door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. En het zou eigenlijk elke reiziger moeten zien. Geen enkele toerist kan onverschillig blijven voor wat hij ziet. En niemand zal spijt hebben van de tijd die hij aan de reis heeft besteed.
Op de rivier kun je een spannende cruise maken, die doet denken aan een reis door de tijd, een excursie in de geschiedenis. Als je de luxueuze gebouwen bewondert, is het moeilijk om niet te bewonderen. Een speciale plaats onder de bezienswaardigheden van Dresden wordt ingenomen door Pillnitz - de residentie van Augustus de Sterke. Het enorme gebouw werd voor de vorst gebouwd door Daniel Pepelman volgens een speciaal project. Opvallend is de verfijnde barokstijl, die in 1720 als basis voor het gebouw werd genomen. Het parkgedeelte is versierd met tuinhuisjes in de Chinese stijl, waar de keurvorst van hield.
Dresden, de rivier de Elbe nodigt u uit om de kust te verlaten op een kleine stoomboot, varend onder grote en kleine bruggen, die elk zeer pittoresk zijn. Tussen hen verrijzen de torenspitsen van oude kastelen van verschillende leeftijden. Bijvoorbeeld kasteel Ekberg en een gebouw dat in 1850 speciaal voor de prins van Pruisen werd gebouwd. Het v alt op door zijn ronde galerij in een klassieke stijl. De interieurs zijn versierd met symbolen van macht - de Pruisische adelaar en portretten van de heersende dynastie in die tijd. Tegenwoordig worden hier concerten en congressen gehouden. Er was een tijdje een restaurant op het terras.
De gebouwen worden omringd door de Augustus-brug, een meesterwerk van architectuur waarvoor de rivier de Elbe beroemd is. Daarachter zijn twee katholieke kerken, volledig verwoest door de Tweede Wereldoorlog, maar herschapen in hun oorspronkelijke vorm. Tegenwoordig kun je er ook het operagebouw bewonderen, ook gerestaureerd na de brand van 1868. De rivier de Elbe heeft nog een wonder, dat een monument van industriële cultuur is genoemd. Een grote metalen brug, de Blauwe Brug genaamd, verbond de twee dorpen, waardoor het gemakkelijker werd om ertussen over te steken.
De Elbe wordt genoemd in de oudste geschriften van de Griekse geograaf Strabo. In het achttiende jaar van onze jaartelling tekende hij het op zijn kaart in het midden van Europa en noemde hij Elfre. Dit woord heeft Oudnoorse wortels en betekent een snelstromende rivier. Moderne onderzoekers betwijfelen echter dat de naam van de belangrijkste rivier van Saksen gerelateerd is aan de Scandinavische taal. Al was het maar omdat de Elba geen toegang heeft tot de Oostzee en Scandinavië. De meeste wetenschappers geloven dat het toponiem afkomstig is van het woord "albo", wat zich verta alt als "licht, wit". Of van het Gallische woord "albis" (wat "wit water" betekent), het Latijnse "albis" (dat wil zeggen "licht") of het Keltische "elb" - "rivier".
Hoe het ook zij, één ding is duidelijk: de machtige rivier de Elbe (op de kaart is deze te vinden in het midden van Europa) siert onze planeet. Het is niet alleen de parel van de stad Dresden, maar ook het hart van Saksen.
