Een monument van wereldklasse waar toeristen van houden en die ze constant bezoeken, is het Vrijheidsbeeld. Op 28 oktober 1986 werd dit monument honderd jaar oud, maar het verliest zijn pracht niet, zelfs na zoveel jaren. Het Vrijheidsbeeld verscheen niet toevallig in New York, aangezien de Fransen het in 1886 aan het hele Amerikaanse volk schonken in ruil voor de vriendschap die tussen hen was ontstaan tijdens de aanhoudende revolutie in Amerika. De hoogte van het Vrijheidsbeeld, zijn pracht en statigheid zijn tegenwoordig niet zozeer een symbool van vriendschap tussen de twee volkeren als wel een symbool van democratische macht.
De creatie van het beeld - het Vrijheidsbeeld - begon in 1876 en viel samen met de honderdste verjaardag van de ondertekening van de Onafhankelijkheidsverklaring in Amerika. Het was een gezamenlijk project van de Fransen en Amerikanen, dus begonnen de Amerikanen een sokkel te bouwen voor het toekomstige beeldhouwwerk, en de Fransen maakten delen van het toekomstige wereldmeesterwerk en assembleerden het direct op het grondgebied van Amerika.
De schoonheid, symboliek en vooral de hoogte van het Vrijheidsbeeld verbergen natuurlijk de verspilling van een grotede hoeveelheid financiële middelen en bijgevolg hun gebrek tijdens de constructie van het beeld. Om het Vrijheidsbeeld in Amerika op te richten, werden in Frankrijk een groot aantal liefdadigheidsevenementen, donaties en loterijen gehouden. De Verenigde Staten daarentegen organiseerden een groot aantal kunsttentoonstellingen, theatervoorstellingen en attracties om geld in te zamelen voor de bouw van het Vrijheidsbeeld.
Maar tijdens de bouw deden zich niet alleen financiële problemen voor, maar ook problemen met het behoud van de integriteit van de structuur bij transport van het ene land naar het andere. Hulp kwam op tijd in de persoon van Alexander Gustave Eiffel, die de Eiffeltoren heeft gemaakt. Hij was het die een zeer krachtige ijzeren steun aan het frame van het beeld toevoegde, waardoor het beeld zijn schelp intact kon houden tijdens het bewegen.
Het Vrijheidsbeeld in Amerika is in de eerste plaats een weerspiegeling van de aard van de geschiedenis van dit land, aangezien het altijd beroemd is geweest om de variabiliteit van de gebeurtenissen die er plaatsvinden en de gevolgen die erop volgen. Om de kruin van dit beeld te bereiken, moeten bezoekers maar liefst driehonderdvierenvijftig treden lopen. Nadat ze tot zo'n hoogte zijn gestegen, heeft iedereen de mogelijkheid om naar het omringende uitzicht te kijken vanuit vijfentwintig ramen die zich rond de hele omtrek van de kroon bevinden.
De waarde van het Vrijheidsbeeld is onvoorwaardelijk, net als de symboliek van de vijfentwintig ramen erin en zelfs de zeven stralen op de kroon. De makers van dit monument vonden het nodig om zeven continenten te markeren enoceanen van de wereld, en vijfentwintig vensters - alle hemelse stralen en aardse edelstenen.
De hoogte van het Vrijheidsbeeld, beginnend vanaf de grond en eindigend met de top van de fakkel, is bijna drieënnegentig meter. Eenmaal naast zo'n creatie is het onmogelijk om niet te bewonderen, omdat de indrukwekkende grootte en helderheid van elk element indrukwekkend zijn.
Als je naar de voet van het monument gaat, zal de hoogte van het Vrijheidsbeeld je het gevoel geven dat je een heel, heel klein wezen bent.